من نشونی از تو ندارم

    اما نشونیم و برات میزارم

     غروبهای پاییزی،عصرهای بارونی انتظار...

    به حوالی بی کسی قدم بزار...

    خیابونای غربت و پیدا کن و وارد کوچه پس کوچه های تنهایی شو...

    کلبه بارونی غربتم رو پیدا کن...کنار بید مجنون و رز مقدس و کنار دریاچه ارزوهای رنگیم...

    در کلبه رو باز کن و به سراغ بغض خیس پنجره برو...

    حریر غمش و کنار بزن...

   منو میبینی با بغض دلتنگی که غرق انتظاره اروم اروم پشت دیوار دردهام نشستم به بارون پاییزی نگاه میکنم